''Bu kulübenin adını Yalnız Kalpler Kulübü koymuştum. Sadece benim içindi ve benim de gayet yalnız bir kalbim vardı.''

''Tekrar ve son kez teşekkür ederim.''
''Rica ederim, her zaman.''
Çapkınlığından mı yoksa gerçekten tavrı bu olduğundan mı böyle bir şey söylemişti, anlamamıştım. Tam arkamı dönüp denize girecekken, seslendi.
''Hey, kolyen bende mi kalsın?''
Bunu ukalaca söylememişti, sanki ciddi bir soru soruyor gibiydi. Tekrar ona döndüm ve,
''Alabilirim, teşekkürler.'' dedim.
''Hani son kez teşekkür ediyordun?''
''Pekala, geri aldım.''
''Ukalalık etmek istememiştim, ben Arden.''
''Eva.''

Tags

genç kız edebiyat yalnız kalpler eva arden roman kolye